Nieuwe samenstelling vakgroep orthopaedie
apr. 2, 2012
Tijd voor een kennismaking met de vakgroep orthopedie, die enkele nieuwe gezichten laat zien. De vakgroep stelt zich voor aan de hand van drie vragen. Waarom koos je voor deze specialisatie, wat is je uitdaging voor de toekomst en welk instrument typeert jou?
- Sebastiaan Jansen (gemandateerd vakgroep vertegenwoordiger)
‘Orthopedie is een mooi, technisch vak. Dat past bij mij, ik was altijd al een bèta. Omdat ik op mijn poli regelmatig mensen met moeilijk behandelbare heupklachten kon, heb ik me hierin verdiept en de kijkoperaties voor de heup hier ingevoerd. Voor de toekomst is mijn uitdaging om een hecht team te maken van de nieuwe groep orthopeden en mijn collega’s de kans bieden om zich te specialiseren in een deelgebied. Omdat orthopeden net timmermannen zijn, is de gereedschapskist bij mij favoriet, speciaal de hamer en beitel.’
Sinds 2006 werkzaam in Rijnland Ziekenhuis
‘Chirurgische vakken, vooral als je mag “repareren”, spreken me aan. Mooie bij orthopedie is de toegepaste werktuigbouwkunde bij botten en gewrichten gecombineerd met de sociale interactie met patiënten. Dé vraag voor de toekomst is hoe we de zorgvraag naar orthopedie kunnen waarmaken en dan met name – mijn aandachtsgebied – de prothesiologie en revisiechirurgie. Wie bepaalt of we goede, dure of goedkopere prothesen gebruiken? Mag de patiënt hierin meebeslissen? Mijn meest geliefde instrument is een scherp geslepen beitel, omdat de orthopeed ook een soort beeldhouwer is.’
Op 1 mei 1980 gestart als orthopeed in het toenmalige St. Elisabeth Ziekenhuis
‘Na een parachutesprong maakte ik kennis met de orthopedie. Mooi vak en je kunt echt meer kwaliteit van leven krijgen na een goede behandeling, ook bij kwetsbare groepen zoals de heuprevisiepatiënten. Ik kijk er naar uit om ook met deze nieuwe groep collega’s te bouwen aan kwalitatief sterk team. Opereren is net als koken: hoewel je basistechnieken en kennis moet beheersen, is geen gerecht twee keer hetzelfde. Per ingreep pas je je aan aan de omstandigheden voor het beste resultaat. Daarom kies ik voor een keukenmes.’
Sinds oktober 2005 in de maatschap orthopedie
‘Mijn proefschrift ging over zenuwletsel bij schouderluxaties en fracturen in dat gebied en die belangstelling voor de schouder is gebleven en steeds meer ontwikkeld. Ik begon hier als allround orthopedisch chirurg, inmiddels ben ik gespecialiseerd schouderchirurg. Het uitbouwen van deze superspecialisatie en dit ook regionaal op de kaart te zetten is mijn grootste uitdaging voor de toekomst. Dit gebeurt onder meer via het Rijnland Schouder Netwerk dat ik heb opgericht en in mijn rol als voorzitter van de landelijke Werkgroep Schouder en Elleboog. De arthroscoop, kortweg “scoop” speelt een belangrijke rol in schouderchirurgie en symboliseert voor mij ook de verhelderende blik in de toekomst van de orthopedie.
Werkzaam in het Rijnland Ziekenhuis sinds juli 1999
‘In een sportieve jeugd is mijn interesse voor het bewegingsapparaat ontstaan. Daarnaast is orthopedie resultaatgericht, je kunt echt iets doen voor patiënten. Mijn uitdaging is mijn kennis en kunde verder uitbreiden op het gebied van mijn superspecialisatie, de voet- en enkelproblemen en heupchirurgie. We streven daarbij naar een regionale verwijsfunctie. Dat orthopedie ook een subtiel vak is – hoewel het zo niet bekend staat – symboliseert de McGlamry rasp. Een mooi krom dingetje wat bij goed gebruik de resultaten van voorvoetcorrecties veel beter voorspelbaar maakt.
Per 1 augustus 2010 in Rijnland Ziekenhuis
‘Orthopedie biedt de leukste patiëntenmix die er is, van jong tot oud. Het is een praktisch en dynamisch vak dat snel resultaten laat zien. Ik heb eigenlijk twee uitdagingen, namelijk het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden op heup- en kniegebeid en het werken aan efficiëntie- en kwaliteitsverbetering onder. In dat kader is mijn aandachtsgebied “Rapid Recovery”. Mijn favoriet is de blinkende knieprothese die erom vraagt perfect uitgebalanceerd te worden. Maar ook mijn collega’s zijn mooie “instrumenten”, gezamenlijk komen we tot mooie prestaties. Werken binnen een ziekenhuis is en blijft tenslotte een team effort!’
Werkzaam in het Rijnland Ziekenhuis vanaf 1 januari 2012
‘Tijdens mijn studie begeleidde ik jeugdige voetballers en daar ontstond de wens om orthopeed te worden. Mijn interesse ligt vooral bij de heup-, knie-, enkel- en voetchirurgie en de sporttraumatologie. Het is dé uitdaging om de politiek te overtuigen van het nut van behandelingen aan het bewegingsapparaat. Sommige aandoeningen worden “ongemakken” genoemd, terwijl behandeling een enorme winst in participatie – dus ook economisch belang – kan opleveren. Hamer en beitel symboliseren voor mij de kunst van het interne beeldhouwen, wat een orthopeed feitelijk doet…
Per 1 februari 2012 gestart als chef de clinique
‘Ik ben per 1 maart gestart bij de maatschap orthopedie, waar ik de kans krijg om het kniegewricht als superspecialisatie te ontwikkelen. De grootste uitdaging voor de komende jaren zal zijn, om Rijnland Ziekenhuis nog meer het centrum te laten worden voor de orthopedie in deze regio. Ook hebben we de ambitie om de opleiding tot orthopedisch chirurg te kunnen gaan verzorgen. Mijn favoriete instrument vind je niet op de operatiekamer, maar symboliseert wel de veelzijdigheid van de orthopeed: de workmate. Je kunt er werkelijk alles mee in elkaar zetten!’
Per 1 maart van dit jaar gestart in Rijnland Ziekenhuis
Orthopedisch chirurgen Ben Feilzer en Kees Segaar namen in het voorjaar van 2012 afscheid van Rijnland Ziekenhuis.
Inside, Jaargang 4-nr1-april 2012
